پرسش و پاسخ ها

علائم بیماری قلبی ممکن است بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت باشند. اما برخی از علائم مشترک بیماری قلبی عبارتند از: درد قفسه سینه: این درد معمولاً به عنوان درد قفسه سینه یا فشار در قفسه سینه توصیف می‌شود. ممکن است به صورت درد سرفه، تنگی نفس یا سوزش در قفسه سینه نیز همراه باشد. تنگی نفس: احساس ناتوانی در تنفس عمیق، نفس کشیدن سخت یا تنگی نفس می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات قلبی باشد. این علائم ممکن است در هنگام فعالیت فیزیکی یا استراحت نیز بروز کنند. خستگی و ضعف بیش از حد: خستگی بیش از حد و ضعف غیرمعمول ممکن است به علت کاهش عملکرد قلبی و کاهش آب و اسیدهای ضروری برای مدارک بدن باشد. دیس‌های قلبی: دیس‌ها یا ضربان قلب نامنظم ممکن است نشانه‌ای از مشکلات قلبی باشد. این شامل تپش قلب سریع (تاکی‌کاردی) یا ضربان قلب غیر منظم (فیبریلاسیون آریتمی) است. ورم در ناحیه‌های مختلف بدن: بیماری قلبی ممکن است با ورم ناحیه‌های مختلف بدن همراه باشد، به عنوان مثال ورم پاها، پاشنه پاها، اندام‌های فوقانی و صورت. سرگیجه و احساس گیجی: اختلالات در عملکرد قلب ممکن است منجر به کاهش جریان خون به مغز شده و علائمی مانند سرگیجه و احساس گیجی را ایجاد کند. سرفه مزمن: سرفه مزمن ممکن است نشانه علائم قلبی باشد، به خصوص اگر با درد قفسه سینه همراه باشد. لازم به ذکر است که این علائم ممکن است نشانه‌های بیماری قلبی باشند، اما برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص نهایی درباره وجود بیماری قلبی توسط یک پزشک قابل تأیید است. اما برخی روش‌ها و مراحل می‌توانند به شما کمک کنند تا بهترین تصمیم را بگیرید: مشاوره پزشکی: همیشه توصیه می‌شود به یک پزشک مراجعه کنید و علائم خود را با او مطرح کنید. پزشک شما تاریخچه پزشکی شما را بررسی کرده و از شما سوالاتی در مورد علائم، عوامل خطر و سابقه خانوادگی ممکن است بپرسد. او ممکن است از شما تست‌هایی مانند آزمایش خون، الکتروکاردیوگرافی (ECG)، آزمایش تنفسی و غیره درخواست کند. آگاهی از علائم خطر: برخی علائم ممکن است نشانه بیماری قلبی باشند. اگر علائمی مانند درد قفسه سینه شدید، تنگی نفس شدید، سرگیجه شدید یا ضربان قلب نامنظم دارید، باید به شدت به پزشک مراجعه کنید یا به خدمات اورژانسی مراجعه کنید. آگاهی از عوامل خطر: برخی عوامل مانند سابقه خانوادگی بیماری قلبی، فشار خون بالا، دیابت، چاقی، سابقه سیگار کشیدن و فعالیت بدنی ناکافی می‌توانند ریسک شما را برای بیماری قلبی افزایش دهند. اگر شما عوامل خطر بالقوه دارید، مهم است که با پزشک خود در مورد راه‌های کاهش ریسک صحبت کنید. پیگیری علائم: در صورتی که علائم مرتبط با بیماری قلبی دارید، می‌توانید یک یوزربند قلبی (هولتر) استفاده کنید. این دستگاه به صورت پیوسته ضربان قلب را ثبت می‌کند و می‌تواند الکتروکاردیوگرام‌ها را برای تحلیل به پزشک شما ارائه کند. به هر حال، مهمترین قدمی که می‌توانید بردارید، مراجعه به پزشک متخصص و مشاوره حرفه‌ای است. پزشک شما می‌تواند تشخیص دقیق بیماری قلبی را بر اساس تاریخچه پزشکی شما، ارتباط با علائم و نتایج آزمایشات تشخیصی تعیین کند.

بله، برای تشخیص بیماری قلبی، پزشک ممکن است از آزمایشات و تست‌های مختلف استفاده کند. در زیر تعدادی از آزمایشات رایج برای تشخیص بیماری قلبی آورده شده است: الکتروکاردیوگرافی (ECG): این آزمایش برای ثبت فعالیت الکتریکی قلب استفاده می‌شود. الکترودها روی پوست قرار داده می‌شوند و سیگنال‌های الکتریکی قلب ضبط می‌شوند. این آزمایش به پزشک کمک می‌کند تا نقاط ضعف یا نامنظمی در ضربان قلب را تشخیص دهد. آزمایش خون: آزمایش خون می‌تواند نشانگر علائم بیماری قلبی باشد. اندازه‌گیری سطح کلست

بیماری قلبی عروقی (بیماری عروق کرونر) ناشی از تجمع چربی و رسوبات دیگر در دیواره عروق قلب است که منجر به تنگ شدن عروق کرونر و کاهش جریان خون به عضله قلب می‌شود. این وضعیت می‌تواند با درد قفسه سینه (آنژین صدری)، احساس خفگی و تنگی نفس همراه باشد. در برخی موارد، اگر عروق کرونر کاملاً بلاک شوند، ممکن است به علت ایسکمی قلبی و حمله قلبی منجر شود. بهترین راه برای تشخیص نهایی این بیماری مراجعه به پزشک متخصص قلب و عروق است تا تشخیص دقیق و درمان مناسب ارائه شود

برای کاهش عوامل خطر بیماری قلبی عروقی، شما می‌توانید: اصلاح سبک زندگی خود، شامل تغییرات در تغذیه، فعالیت بدنی و مدیریت استرس را انجام دهید: کنترل فشار خون و مدیریت دیابت در صورت وجود آن‌ها. ترک سیگار. کنترل سطح چربی خون و مراقبت پزشکی منظم.