درمان حمله قلبی

گزینه‌های درمان برای حمله‌ی قلبی به این بستگی دارد که آیا بیمار انفارکتوس میوکارد با صعود قطعه داشته یا دچار نوع دیگری از حمله‌ی قلبی شده است. انفارکتوس میوکارد با صعود قطعه (STEMI) جدی‌ترین فرمِ حمله‌ی قلبی است و نیازمند ارزیابی و درمان اورژانسی است. درمانِ سریع برای به حداقل رساندنِ آسیب واردشده به قلب بعد ازSTEMI بسیار مهم است. اگر نشانه‌های حمله‌ی قلبی در بیمار مشاهده شود و نوار قلب (ECG) نشان دهد که دچار انفارکتوس میوکارد با صعود قطعه شده، باید برای بازکردنِ عروق کرونر مسدودشده مورد ارزیابی برای درمان قرار بگیرد. درمان به زمانِ شروع شدن نشانه‌ها و سرعت دسترسی به درمان بستگی دارد.

• اگر نشانه‌ها در 12 ساعت گذشته شروع شده باشند، به بیمار مداخله اولیه عروق کرونر از راه پوست (PCI) تجویز می‌شود.
• اگر نشانه‌ها در 12 ساعت گذشته شروع شده باشد ولی به (PCI) دسترسی نباشد، به بیمار دارو برای شکستن لخته‌های خون ارائه می‌شود.
• اگر نشانه‌ها بیش از 12 ساعت شروع شده باشد، ممکن است فرایند درمانی دیگر ارائه شود، به ویژه اگر نشانه‌های بهبود یافته باشند. بهترین راه درمان بعد از آنژیوگرافی معلوم می‌شود و ممکن است شامل دارو، PCI یا عمل بای‌پس شود.
• اگر PCI  برای بیمار مناسب نباشد، ممکن است ترکیبی از داروها، که به آن‌ها داروهای ضد پلاکت می‌گویند، برای جلوگیری از ایجاد و گسترش لخته  تجویز شود.

مداخله عروق کرونر از راه پوست

این روش اصطلاحی برای درمانِ اورژانس انفارکتوس میوکارد با صعود قطعه است. در این فرایند عروق کرونر گشاد می‌شوند (آنژیوپلاستی اولیه کرونر).

آنژیوگرافی کرونر ابتدا برای آن انجام می‌شود که مناسب بودن وضعیت بیمار برای مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) ارزیابی شود. ممکن است به بیمار داروهای رقیق کننده‌ی خون، مانند آسپیرین با دوز پایین، داده شود تا از شکل گرفتن لخته‌های بیشتر خون جلوگیری شود. ممکن است بیمار نیاز داشته باشد بعد از PCI  دارو را مصرف کند.

آنژیوپلاستی کرونر

آنژیوپلاستی کرونر فرایندی است که به طور بالقوه می‌تواند پیچیده باشد و به ابزار خاص و متخصص نیاز دارد و بنابراین همه‌ی بیمارستان‌ها این امکان را ندارند. این بدان معناست که بیمار باید به شکل اورژانس با آمبولانس به مراکز تخصصی برده شود. در ایران بیمارستان هایی که مجهز به آنژیوپلاستی اولیه کرونر هستند به عنوان بیمارستان های دارای طرح 247 شناخته می شوند. یعنی بخش کت لب آنها 7 روز در هفته و 24 ساعت در شبانه روز آماده پذیرش بیمار و انجام این اقدام حیاتی هستند. در جریانِ آنژیوپلاستی کرونر، یک لوله‌ی کوچک با یک بالون (یک بالون کاتتر) در رگ بازو یا کشاله وارد می‌شود. کاتتر از درون عروق به وسیله‌ی یک سیمِ هدایتِ ظریف و از طریق اشعه‌ی ایکس به قلب هدایت می‌شود. زمانی که کاتتر به بخش باریک‌شده‌ی کرونر قلب برسد، بالون باد میشود تا آن را باز کند. یک تور فلزی قابل‌انعطاف (استنت) معمولا در رگ قرار می‌گیرد تا آن را بعدا بازنگه دارد.

داروها برای شکستن و جلوگیری از لخته‌های خون

داروها برای جلوگیری از لخته‌ی خون

دو نوع دارو برای جلوگیری از لخته‌ی خون وجود دارد. به آن‌ها ضدپلاکت (antiplatelets) و داروی ضد انعقاد خون (anticoagulants) گفته می‌شود و معمولا به شکل قرص مصرف می‌شود. آن‌ها باعث می‌شوند خون  راحت‌تر در عروق جریان پیدا کند. معنایش این است که احتمال لخته‌شدن خون کمتر می‌شود.

داروها برای شکستنِ لخته‌ی خون

داروها برای شکستن لخته‌ی خون به عنوان ترومبولیتیک‌ها و فیبرینولیتیک‌ها شناخته می‌شوند و معمولا به بیمار تزریق می‌شوند. این داروها ماده‌ای به نام فیبرین را هدف قرار می‌دهند و نابود می‌کنند. فیبرین یک پروتئین سفت است. این پروتئین با عمل کردن مانند یک تور فیبری که پیرامونِ خون سخت می‌شود، لخته‌های خون را ایجاد می‌کند. اگر بیمار ریسک بالای تجربه کردنِ یک حمله‌ی قلبی دیگر در آینده را داشته باشد، ممکن است به او دارویی به نام بازدارنده‌ی گلیکوپروتئین  IIb/IIIa داده شود.

بازدارنده‌های گلیکوپروتئین  IIb/IIIa، لخته‌های خون را نمی‌شکنند بلکه از بزرگ شدن لخته‌ها جلوگیری می‌کنند. آن‌ها روشی مناسب برای جلوگیری از بدتر شدن علائم هستند.

جراحی پیوند بای‌پس سرخرگ کرونری

اگر آناتومی سرخرگ‌ها نرمال نباشد، ممکن است آنژیوپلاستی کرونر از نظر تکنیکی ممکن نباشد. در چنین مواردی، یک عملِ جایگزین، که به آن جراحی پیوند بای‌پس سرخرگ کرونری (CABG ) می‌گویند، در نظر گرفته می‌شود.

در این عمل یک رگ از جای دیگر بدن (معمولا سینه، بازو یا پا) گرفته می‌شود و بالا یا پایین منطقه‌ی باریک‌شده یا مسدود‌شده قرار داده می‌شود. این رگ خونی، به عنوانِ رگ پیوندی شناخته می‌شود. رگِ پیوندی، خون را پیرامونِ بخش‌های مسدود‌شده یا باریک‌شده‌ی سرخ‌رگ‌های اصلی منحرف می‌کند تا جریان خون و تامین اکسیژن به قلب را بهبود ببخشد.

درمانِ انفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه (NSTEMI) و آنژین ناپایدار

اگر نوار قلب نشان دهد که بیمار دچار (NSTEMI) یا آنژین ناپایدار (گونه‌های «کمتر جدی» حمله‌ی قلبی) شده است، داروی رقیق کننده‌ی خون از جمله آسپیرین و دیگر داروها پیشنهاد می‌شوند. در برخی از مواردِ (NSTEMI) یا آنژین ناپایدار، بعد از درمانِ ابتدایی با این داروها، ممکن است درمان بیشتر یا آنژیوپلاسی کرونر یا جراحی پیوند بای‌پس سرخرگ کرونری پیشنهاد شوند.